العربية يلي // English follows
והיום ב"מידע מדבק מאוד": מאז התפרצות מגיפת האיידס נאסר על גברים שמקיימים יחסי מין עם גברים לתרום דם אך לאור התקדמות המדע נשאלת השאלה, האם האיסור הוא הכרח בריאותי או תוצר של הומופוביה מבנית במערכת הבריאות?
בשנות ה80 נגיף הHIV פרץ לתודעה הציבורית ומגיפת האיידס זרעה פחד וחשש בקרב רבים מהחברה, נבחרי הציבור והקהילה המדעית. כשמעט מאוד ידע היה ברשותנו על זהות הנגיף, דרכי ההדבקה או איך בכלל מזהים אותו, ארגוני הבריאות נקטו בצעדי מניעה הכרחיים ואסרו תרומות דם מאוכלוסיות שנמצאות בסיכון, בינהן גברים המקיימים יחסי מין עם גברים (MSM). מאז ועד היום הרבה השתנה בידע שלנו על הנגיף, בטיפול בו ובאמצעים שלנו לזהות אותו. לכן עולה השאלה, האם האיסור על תרומת דם לMSM מאז 1977 עדיין רלוונטית או שמה היא תוצר של סטיגמטיזציה והומפוביה?
לאחרונה החלו להישמע ברחבי העולם קולות שדורשים מארגוני הבריאות להפסיק את החרם על הדם לאור ההתקדמות הטכנולוגית הרבה שעשינו. וכך, מדינות רבות בעולם, כדוגמאת שוויץ, משנות את מדינות החרם שלהם ומקבלות דם מMSM כל עוד הם לא קיימו יחסי מין עם גברים בשנה האחרונה [1].
ומה קורה בארץ? אנחנו עדיין פועלים לפי המדיניות הישנה של הFDA שאומרת שכל גבר אשר קיים יחסי מין עם גבר אחר מאז 1977, ללא קשר לאופי האקט המיני, אינו רשאי לתרום דם. אך גם אנחנו בדרך הנכונה. לארונה פורסם מאמר שנכתב ע"י רופאים בכירים במשרד הבריאות בישראל שבא לבחון את הסוגייה ולהעריך את הסיכון להדבקה בHIV דרך תרומת דם אם נתיר לMSM לתרום [2]. החוקרים שיקללו בחישוב שלהם את כל הגורמים כולל הבדיקות החדשות ומצאו שאם יבטלו את החרם על תרומות הדם מMSM לחלוטין סיכון ההדבקה בHIV יעלה בחמישה מקרים נוספים לעשור, מספר שאינו מקובל על הדעת. אך לעומת זאת אם נצטרף לשאר העולם ונחל תקופת הימנעות של מין עם גברים למשך שנה סיכויי ההדבקה יהיו אפסיים, תוספת של פחות ממקרה ל100 שנה, סיכון שנחשב בטוח.
אך האם באמת כך פועל כל העולם? אם מסתכלים עמוק מגלים כי הסיפור מעט שונה. מדינות אירופאיות כמו ספרד ואיטליה אינן מבדילות בין תורמי הדם על סמך נטייה מינית אלא על פי הפרקטיקה המינית בה הם פועלים וכך גם כותבים קאהיל וונג בטור דעה שהם פרסמו לאחרונה [3]. "מעבר למדיניות של הימנעות למשך שנה תהיה צעד חשוב קדימה אך עדיין עלולה להיתפס כסטיגמטית ומפלה גברים הומואים וביסקסואלים". במאמרם הם מציעים לחלק את תורמי הדם על פי קבוצות סיכון ולא על פי סינון חסר משמעות של העדפה מינית ובהמשך הם גם מציעים תקופת מניעה שונה לכל קבוצת סיכון בהתאם לכח הבדיקות שיש לנו בשוק היום.
ישראל מתהדרת בהיותה מדינה מקבלת ומתקדמת בכל הנוגע לקהילת הלהט"ב אך מדיניות תרומות הדם שלה אינה תואמת עמדה זו. עם ההתקדמות הטכנולוגית בזיהוי מחלות המועברות בתרומת דם (בין השאר, HIV) ברזולוציה של חודש ימים או פחות, הסלקציה עפ"י נטייה מינית ולא עפ"י פרקטיקות מיניות הינה מיושנת ודרושת ריענון. אנחנו קוראים למשרד הבריאות הישראלי לאוורר את האורוות ולבחון יותר מקרוב את מדיניות תרומות הדם שלה.
اليوم في زاوية "معلمومة معدية جداً": منذ انتشار مرض الايدز مُنع من رجال الذين يقيمون علاقات جنسية مع رجال ان يتبرعوا بالدم ولكن مع التقدم العلمي نسأل, هل هذا المنع هو ضرورة طبية ام انها نتيجة لرهاب مثليين المتجذرة في المؤسسات الصحية؟
في بداية الثمانينيات من القرن الماضي ومع انتشار المعرفة بفيروس الـ- HIV ووباء الايدز زرع الخوف في الكثيرين في ألمجتمع في الحكومات وفي المجتمع العلمي. مع المعلومات القليلة المتوفرة بخصوص هوية ألفيروس بخصوص طريقة ألعدوى وحتى كيف من ألممكن التعرف عليه, منظمات الصحة قامت بخطوات مانعة مهمة ومنعت مجموعات معينة المتواجدة في خطر اعلى للمرض من التبرع بالدم, بينها رجال الذين يقيمون علاقات جنسية مع رجال (MSM). منذ ذلك الحين وحتى اليوم تطورت معرفتنا بالفيروس كثيراً, بطرق العلاج وبالوسائل المتوفّرة لتشخيصه. ولذلك يطرح ألسؤال هل منع التبرع بالدم للـ- MSM منذ 1977 ما زالت اجبارية ام ان هذا المنع هو نتيجة لأفكار مسبقة ورهاب المثليين ؟
في الفترة الاخيرة بدأت حركات في انحاء العالم التي طالبت من منظمات الصحة ان تبتعد عن حظر ألتبرع بالدم خاصة بظل التقدم التكنولوجي. ولذلك دول كثيرة, مثل سويسرا, بدّلت سياسة الحظر لتعطي فرصة بالتبرع بالدم لرجال الذين لم يقيموا علاقة جنسية مع رجال في العام الماضي (1).
وماذا يحدث في البلاد ؟ ما زال القانون الاسرائيلي يعمل حسب سياسة الـ-FDA (منظمة الطعام والدواء الاميركية) القديمة التي تنصّ بأن كل رجل الذي اقام علاقة جنسية مع رجل منذ 1977, بدون أي علاقة لماهية الجنس بينهما, لا يستطيع ان يتبرّع بالدم, لكننا في الطريق الصحيح. مؤخراً نُشِرَ مقال من قبل اطباء مهمين في وزارة الصحة في اسرائيل الذي بحث في هذه المسألة وحاول ان يقدّر كمية العدوى التي ممكن ان تحدث اذا سُمِحَ للـ-MSM بالتبرع بالدم (2). الباحثين أخذوا بعين الاعتبار بحساباتهم كل العوامل التي قد تأثر على العدوى, بينها الفحوصات الجديدة لتشخيص الفيروس ووجدوا انه اذا قاموا بأزالة الحظر نهائياً عن الـ-MSM نسبة العدوى بالفيروس سوف تعلوا لـ- 5 عدوى جديدة للعقد (نسبة عدوى عالية !). ولكن اذا فعلنا مثل أغلب العالم وقبلنا تبرع بالدم من رجال الذين لم يكونوا بعلاقة جنسية مع رجال في السنة الاخيرة فأن هذا سيزيد عدوى واحدة فقط في القرن.
لكن هل هذه هي طريقة العمل في كل العالم ؟ اذا نظرنا عميقاً فسوف نرى ان القصة قد تكون مختلفة قليلاً. دول اوروبية مثل اسبانيا وايطاليا لا تفرّق بين المتبرعين حسب الميول الجنسية وإنما حسب التصرّف ألجنسي ومن هنا نشر مقال آخر مؤخراً من كاهيل ووانغ الذي اقترحوا فيه رأيهم بالموضوع (3)- "منع التبرع من اشخاص الذين اقاموا علاقة جنسية في السنة الأخيرة صحيح انها خطوة مهمة في الاتجاه الصحيح ولكن من الممكن ان تُفهم كمفرّقة وعنصرية للرجال المثليين وثنائيي ألجنس" وفي مقالهم يعرضوا ان يقسّم متبرعي الدم لمجموعات حسب درجة الخطر وليس حسب تقسيم غير مهم حسب التفضيل الجنسي ومن هنا من الممكن تحديد فترات منع عن الجنس حسب درجة الخطر بالملائمة مع دقة الفحوصات المستعملة اليوم.
اسرائيل تتفاخر بكونها دولة متقبلة ومتقدمة بما يخص المجتمع المثلي ولكن سياسة التبرع بالدم لا تلائم هذه الصورة. مع التقدم التكنولوجي بتشخيص امراض المنتقلة بالدم المنقل (بينها فيروس ال-HIV) بشكل دقيق جدا حتى شهر او أقل اختيار متبرعي الدم حسب الميول الجنسية هي متخلفة وتطلب التجديد. نحن نطالب وزارة الصحة بالنظر مجدداً في سياستها للتبرع بالدم.
Today in our "Pretty contagious science": Since the AIDS outbreak, men who have sex with men were banned from donating blood but with the scientific advancements we ask, is the ban health necessity or is it the result of built in homophobia in the health institute ?
In the early 80's when the HIV got public and the AIDS plague worried a lot of people from the public, elected officials and the scientific community. With our little knowledge concerning the identity of the virus, transmission or even identification, health organizations took necessary preventive moves and banned high-risk populations from donating blood, these groups included men who have sex with men (MSM). Since then a lot has changed in our knowledge considering the virus, therapy and ways to identify it. Thus the question: is the ban of blood donation for MSM from 1977 still relevant or is it a result of stigma and homophobia ?
Lately, movements across the world sounded protest against the ban in light of the technological advancements. Accordingly, many countries across the world, like Switzerland, changes their ban policies and accept MSMs for transfusion as long as they didn't have sexual intercourse in the past year [1].
And what's going on in Israel ? we still work by the old FDA policy that states that a man that had sexual intercourse with other man since 1977, unrelated to the sexual act, can't donate blood. However, we are also in the right direction. Lately, a paper was written by senior physicians in the ministry of health, where they tried to quantify the risk of HIV infection given that we let all MSM donate blood [2]. The researchers included in their calculations all the factors, including new tests, and found that if we cancel the ban on MSMs, the risk of infection will increase to 5 case in a decade (a high number). But if we join the world and let MSMs that didn't have sexual intercourse in the past year the infection risk will be negligible, one case for a century, a safe risk.
But if we look deeply what happens in the world we'll see that the actual story can be different. For instance, European countries like Spain and Italy do not discriminate between donators according to sexual orientation, rather according to sexual habits and Cahill and Wang wrote [3] that switching to one year deferral will be an important step in the right direction, but it still can be viewed as stigmatizing and discriminating to gay and bisexual men. In their opinion paper, they suggest dividing the donators according to risk group and not according to sexual orientation and later they suggest a personalized deferral time all consistent with the contemporary test in hand.
Israel is proudly presented as being very acceptable and modern with everything to do with LGBT population, however the policy of blood donation is not in line with this picture. With the technological advances in identifying transfusion transmitted diseases (like, HIV) in very high resolution of up to a month or less, the selection according to sexual orientation and not according to sexual practice is primitive and needs refreshing. So we call the Israeli ministry of health to let the light in and to test thoroughly their blood donation policy.
https://www.gaystarnews.com/article/switzerland-lifts-lifetime-ban-gay-men-donating-blood/
https://ijhpr.biomedcentral.com/track/pdf/10.1186/s13584-016-0123-2?site=ijhpr.biomedcentral.com
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5363038/pdf/13584_2017_Article_139.pdf
